‘Mensen hebben vaak het beeld dat je zielig bent wanneer je een handicap hebt’, vertelt Arjo Wijnhorst in gesprek met Jan van den Bosch. Maar, laat hij weten, er kan ook nog heel veel wel. Het ligt eraan waar je focus ligt. Arjo Wijnhorst heeft vanaf zijn geboorte een spierziekte net zoals zijn broer en beste maatje die hieraan overleed. Wanneer je naar Arjo kijkt, zie je misschien een man met een beperking maar hij zo leeft hij niet. In zijn werk voor het Fonds Gehandicaptensport krijgt hij alles voor elkaar. Arjo: ‘Ik heb altijd geleerd dat je kijkt naar de mogelijkheden en niet de beperkingen. Dat doe ik in mijn dagelijks leven, maar ook in mijn werk.’
Vanaf zijn geboorte krijgt Arjo te maken met een spierziekte waardoor hij in een rolstoel belandt. Ook zijn broertje Henri blijkt helaas aan dezelfde ziekte te lijden. ‘Ik denk dat mijn ouders weleens gedacht hebben: hoe en waarom?’ Desondanks geloven zijn ouders dat met God alles mogelijk is.
Arjo’s ouders hebben Gods nabijheid ervaren in de afgelopen jaren. Arjo kan daar nu volledig mee instemmen. Arjo: ‘Als ik kijk wat ik allemaal kan en heb: ik ben getrouwd met een fantastische vrouw en heb een prachtig zoontje. Dan kan ik alleen maar beamen dat met God alles mogelijk is.’ Onlangs werd Arjo door de wethouder van Arnhem geëerd voor zijn inzet voor de gehandicaptensport. ‘Bijzonder dat je dan van iemand, in een gemeente waar je niet eens woont, een onderscheiding krijgt.’
Beste maatje kwijt
Zijn ouders halen veel steun uit hun wandel met God. Arjo komt zelf pas op latere leeftijd tot geloof en tot de overtuiging dat met God alles mogelijk is. ‘Ik heb altijd gezien dat mijn ouders Gods nabijheid ervoeren. Ze wisten dat God hen niet meer te dragen zou geven dan zij aankonden, ook niet met twee gehandicapte zoons. Dat was een soort ankerpunt voor mij, ik wilde dat geloof ook op die manier.’ Dan sterft broer Henri na een lang ziekbed. Arjo: ‘We hebben zeven jaar bonustijd gekregen met hem. Hij lag al lange tijd heel slecht maar wonder boven wonder ging het na verloop van tijd weer beter. Je weet dan wel dat het een keer gaat gebeuren, maar je bent wel je beste maatje kwijt.’
Arjo en Imke leerden elkaar kennen via een christelijke datingsite. Imke vertelt: ‘Arjo was heel erg geïnteresseerd in wie ik ben. Hij is heel bemoedigend en heel meelevend. In eerste instantie wilde ik gewoon kijken wie hij was en gaandeweg raakten we verliefd. Ik heb ook in de gehandicaptenzorg gewerkt dus voor mij was het niet heel vreemd. Het gaat om de persoon en niet om de rolstoel.’
Beperkende beperking?
Loopt het stel soms niet tegen de beperkingen van Arjo’s handicap aan in hun huwelijk? Arjo reageert als eerste: ‘Ik heb gewoon altijd geleerd en heb heel erg de houding dat je kijkt naar de mogelijkheden in plaats van naar de beperkingen. Dat doe ik in mijn dagelijks leven maar dat doe ik zeker ook in mijn werk. Als ik kijk wat ik ondanks mijn beperking allemaal kan, dat ik getrouwd ben met een fantastische vrouw en dat we een prachtig zoontje hebben. Dan kan ik alleen maar beamen wat dr. Schuller altijd zei: met God is alles mogelijk!’
Ook Imke ziet weinig problemen in het omgaan met Arjo’s beperking. ‘Sowieso hoef ik niet alle zorg alleen te doen. Een deel van de zorg wordt gedaan. Daarnaast is het natuurlijk wel zo dat veel praktische dingen in huis op mijn bordje terechtkomen maar dat is ook gewoon een kwestie van je leven daarop indelen en daar rekening mee houden: de taken zo verdelen dat ik de afwas doe en de boodschappen en het eten kook. En Arjo regelt de administratie, speelt ’s avonds even met ons zoontje terwijl ik de vaatwasser inruim. Dus gewoon goed plannen en dan is het eigenlijk geen probleem.’
Bron: Hour of Power
