Arjo Wijnhorst (35). Hij verhuisde vaak, omdat zijn vader predikant is. Negen jaar geleden streek hij in Harderwijk neer, waar hij een Fokuswoning huurt. Hij trouwde vier jaar geleden met Imke. Het echtpaar heeft geen kinderen en zit in een adoptietraject. Wijnhorst werkt vier dagen per week in Amstelveen als projectmedewerker bij het Fonds Gehandicaptensport. Hij draagt er verantwoordelijkheid voor het project Uniek Sporten. Daarbij worden letterlijk en figuurlijk zo veel mogelijk drempels weggehaald om mensen met een beperking te kunnen laten sporten en bewegen. Zelf doet Wijnhorst aan rolstoelhockey.
Mogelijkheden en beperkingen: „Ik ben geboren met SMA ofwel spinale musculaire atrofie. Dit zorgt voor verminderde spierkracht. Daardoor kan ik bijvoorbeeld niet lopen en ben ik aangewezen op een elektrische rolstoel. Hulp is onder andere nodig bij het in en uit bed gaan, de toiletgang en het pakken van zwaardere dingen.
Ik ben dankbaar dat mijn situatie stabiel is. Dankzij dagelijkse training gaat mijn longfunctie zelfs iets vooruit. Ik kijk vooral naar de vele dingen die ik wél kan, zoals autorijden. Het geloof is een steun voor mij. Dat ik bijvoorbeeld geen antwoord krijg op de vraag waarom ik in een rolstoel zit, is niet zo erg. Ik weet dat God een goed plan met mij heeft. In dat vertrouwen leef ik.”
Waarom een Fokuswoning? „Ik heb bewust voor dit appartement gekozen. Fokus biedt zorg op maat en is 24 uur per dag op afroep beschikbaar. Die flexibiliteit en vrijheid spreken mij enorm aan. Natuurlijk sta ik regelmatig op een vaste tijd op, omdat ik naar mijn werk moet. Maar er zijn ook dagen waarop ik niet van tevoren weet hoe laat ik uit bed kom. Bij Fokus is het niet nodig om –zoals in de thuiszorg gebruikelijk– op bepaalde tijden thuis te zijn. Als het bij vrienden lang gezellig is, kan ik gewoon blijven zitten. Ik hoef mijn leven dus niet aan te passen aan de zorg, maar ik bepaal zelf hoe die zorg eruitziet.”
Tevreden met de zorg? „Ja, na ons trouwen zijn we hier bewust blijven wonen. Fokus biedt, ondanks de aanwezigheid van Imke, het leeuwendeel van de zorg. Daar zijn we blij mee, want Imke is mijn vrouw en niet mijn verzorgende. Ze neemt soms een stukje zorg over, maar alleen als we dat samen plezierig vinden.
Wanneer ik iets niet fijn vind, voel ik mij vrij om dat tegen de desbetreffende Fokusmedewerker te zeggen. Sowieso heeft iedere cliënt van Fokus een contactpersoon waarmee hij desgewenst dingen kan bespreken.
Ook Fokus heeft de afgelopen jaren moeten bezuinigen. Daarbij hebben ze de zogeheten handen aan het bed ongemoeid gelaten. Ik heb dus niets van die bezuinigingen gemerkt. Andere zorginstanties kunnen daar een voorbeeld aan nemen.”
Wat als er geen Fokuswoningen waren? „Als ik nog ongetrouwd was, zou ik in een zorgcentrum moeten gaan wonen. Met enkel thuiszorg red ik het niet, omdat ik bij te veel dingen hulp nodig hebben. Ook bij kleine handelingen, zoals drinken pakken. Zonder Fokus zou Imke veel meer moeten bijspringen dan nu het geval is.”
Bron: Reformatorisch Dagblad
Tekst: Gert de Looze
Foto: Anton Dommerholt
