Arjo (38) denkt altijd in mogelijkheden en laat graag zien wat wel kan. Door een spierziekte zit hij in een rolstoel, maar dat heeft hem nooit tegengehouden een leven zoals ieder ander te leiden. Dat liet hij al zien door zijn passie voor sport met Uniek Sporten te delen en nu ook op een andere bijzondere manier. Afgelopen jaar adopteerde hij met zijn vrouw namelijk een zoon uit Hongarije.
Vanuit zijn eigen ervaringen begon Arjo in 2012 met Uniek Sporten in de regio Arnhem. Hij was zelf eigenlijk nooit tegen beperkingen aangelopen, vertelt hij. “Ik ben zelf op jonge leeftijd met rolstoelhockey begonnen en kon mijn weg altijd wel vinden.” Tegelijkertijd zag hij om zich heen dat het voor anderen niet altijd zo vanzelfsprekend was om te gaan sporten. Dat bracht hem als regiocoördinator aangepaste sport in Arnhem op het idee om anderen met een beperking te helpen door online het sportaanbod te laten zien.
Steeds minder bijzonder
Van een lokaal initiatief is Uniek Sporten ondertussen uitgegroeid tot een platform met bijna landelijke dekking. Ook buiten de sport heeft Arjo gemerkt dat steeds meer stappen richting een inclusieve samenleving worden gezet. “Ik merk steeds minder dat mensen het bijzonder vinden dat je in een rolstoel zit.”
Adoptietraject
Dat het in Nederland op veel vlakken goed geregeld is, merkte Arjo ook toen hij en zijn vrouw ongeveer vierenhalf jaar geleden een adoptietraject in gingen. Meteen vielen een groot aantal landen af, omdat ze daar geen ouder met een beperking een kind laten adopteren. “Dat kun je als schokkend ervaren, maar wij begrepen dat ook ergens wel. In heel veel landen heeft iemand in een rolstoel geen baan en heeft hij een heel andere toekomst dan in ons land.”
Handicap als kracht
Natuurlijk kregen zij als aanstaande adoptieouders extra vragen voorgelegd over hun praktische aanpak van de opvoeding. Dat ging op een prettige manier, vertelt hij. Arjo merkte zelfs dat na verloop van tijd de houding van de instanties positief draaide. “Vanuit de autoriteiten zeiden ze dat ik juist een meerwaarde kan bieden voor een adoptiekind omdat ik met mijn eigen ervaring een kind weerbaar kan maken voor eventuele vragen over zijn ouders later.”
Hij denkt daar eigenlijk ook precies zo over. “Mijn vrouw zegt ook wel tegen mij: ‘jij hebt je handicap tot kracht gemaakt waardoor je soms positiever en sterker in het leven staat dan iemand die helemaal niks mankeert’. Dat is mooi om te horen als anderen daar zo naar kijken.”
Hij houdt heel erg van knopjes en apparatuur waar je op kunt drukken. Dan heb je aan mijn rolstoel een Walhalla
Rolstoel uitproberen
De eerste kennismaking met hun adoptiezoon in Hongarije ging zoals bij elke adoptie wat onwennig, maar ze merkten daarin samen dat dat de rolstoel het gemakkelijker maakte. “Hij houdt heel erg van knopjes en apparatuur waar je op kunt drukken. Dan heb je aan mijn rolstoel een Walhalla. Hij ging meteen alles uitproberen. Het ijs was daardoor snel gebroken.”
Samen in de speeltuin
Hun adoptiezoon vond het gelijk de normaalste zaak van de wereld dat zijn ‘nieuwe’ papa in een rolstoel zat. Dat merkten ze ook op een van de eerste dagen samen in de speeltuin bij de glijbaan. “Ik moest met handgebaren uitleggen dat ik dat niet kan. Dat snapte hij en daarna ging hij een of twee keer van de glijbaan en kwam hij tussendoor papa een knuffel geven. Hij voelde echt aan dat we dit met zijn drieën doen. Dat was zo gaaf.”
Slagroom op de taart
Arjo vertelt graag over hun adoptieproces, omdat hij graag laat zien dat dat gewoon kan als je een beperking hebt. Het belangrijkste vindt hij dat ze nu samen een mooi gezin kunnen vormen. “Het is voor ons een prachtige aanvulling op een leven wat al prachtig is. We hadden het al goed samen, maar nu is het een hele mooie kers op de taart met nog een hoop slagroom erbij.”
Bron: Uniek Sporten
